Zaniedbania ciąg dalszy

Wygląda na to, że w kwestii blogowania nic się u mnie nie polepszy. Zapracowany ze mnie ostatnio człowiek, ale to już tylko do końca lutego.
Oficjalnie dostałam już decyzję dyrektorki, o której pisałam jakiś czas temu, czyli koniec mojej umowy.
Wiecie co, jakoś bardzo nie rozpaczam.
Widocznie tak miało być.
Poza tym jest pozytywna strona tego wydarzenia. Otóż muszę zrobić praktyki, łącznie 250h. 150h mam mieć pedagogicznych praktyk i to dam im jeszcze w obecnym miejscu pracy do podpisu i będę miała z głowy, a 100h muszę zrobić specjalnościowych. W związku z tym jutro wybieram się na rozmowę kwalifikacyjną i mam nadzieję, że się dostanę na te praktyki.
No i powoli zaczynam się rozglądać za nowym miejscem pracy.
Sesja wre. Mózg mi paruje. Programy socjoterapeutyczne się tworzą. Prezentacje też. Wiedzę wbijam do głowy młotkiem. Oliwię trybiki.
Chodzę wiecznie niewyspana. Poranna krew z nosa daje znać, że to już trochę za dużo jak na mnie.
Jednak robić studia pięcioletnie w dwa lata i dodatkowo pracować na cały etat, to trochę za dużo jak na jedną osobę.
K. cieszy się, że bez tej pracy odpocznę. Ciągle mi powtarza, żebym sobie odpuściła z pracą i zajęła się nauką. Ale ja nie chcę. Za ambitna jestem. I cel jest jasny: znaleźć pracę W ZAWODZIE. Teraz już wiem, że żadnej innej nie chcę i będę wytrwale poszukiwać.

Odwiedzę Was. Obiecuję. Mam wolny weekend. Ponadrabiam Wasze notki. :*